"Carpe diem - Άδραξε τη μέρα" , 23 BC by Latin poet Horace

Κυριακή 19 Μαΐου 2013

Μεταξύ μυαλού και καρδιάς..

Kαθημερινά δίνουμε πολλές μάχες, άλλες τις βλέπουμε, άλλες γίνονται μυστικά, κρυφά από τα βλέφαρά μας..
Σε κάποιες μάχες παίρνουμε μέρος με τα λιγοστά ή πολλά μας "όπλα", σε κάποιες άλλες ούτε καν δηλώνουμε το παρόν.. αδιαφορούμε παρά το ό,τι τα γεγονότα μας φλερτάρουν έντονα να τιμήσουμε τη μοίρα με την παρουσία μας..

Μερικές από τις μάχες είναι ανευ ουσίας.. μονάχα χάσιμο χρόνου.. σα να μην έχουμε σκοπό πια.. σα να έχουμε ξεχάσει γιατί παλεύουμε.. Εσύ γιατί παλεύεις σήμερα; 
merci ma sœur [S] sur cette image

Μία μάχη μεγάλης διάρκειας είναι αυτή μεταξύ καρδιάς και μυαλού..
λογικής και συναισθήματος..
Ω! Συμφορά μου... διαλύονται οι κόσμοι μέσα μου..
Δια πυρός και σιδήρου..
Με τρυπούν οι σκέψεις,
πότε της λογικής μου,
πότε της ευαισθησίας μου
και αδυνατώ να βρω την κατάληξη..
Όλα χάνονται τριγύρω και παύει να υπάρχει μορφή..
καταρρέει το όνειρο,
ασφαλίζονται τα σύνορα,
ο χρόνος παραμένει ασάλευτος,
πασχίζω να σωθώ,
ψάχνω την αλήθεια
και σκίζεται η καρδιά μου..
Εξ' αιτίας του μυαλού μου,
ματώνει η καρδιά μου,
χαροπαλεύει να χτυπήσει,
να αναπνεύσει σε ένα βυθό θάλασσας,
να σωθεί από το βίαιο χτύπημα των κυμάτων..
Μα πως;


Δυστυχώς και σε αυτή τη μάχη πάντα ένας είναι ο χαμένος..
Οπότε μεταξύ μυαλού και καρδιάς τι θα επέλεγες;
Τι επιλέγεις σήμερα;

Ποιο είναι στην επιφάνεια και ποιο καλά κρυμμένο πίσω από τη μάσκα σου;
Aααα να μην ξεχάσω.. mind the gap...



 ~  Μακάριος αν έχεις βρει τη χρυσή τομή..  ~

"Διώξε την σκέψη, άνοιξε την καρδιά σου και δεν θα χρειαστεί να αναζητάς τον δρόμο. Ο δρόμος μόνος του θα σε βρει." Τζέκσον Φ.

"Εάν θέλεις ν' αγαπάς για πολύ καιρό, ν' αγαπάς με το νου σου κι όχι με καρδιά" Τζόνσον Σ.


"Εάν νέος δεν ήσουν ριζοσπάστης, τότε δεν έχεις καρδιά. Εάν ώριμος δεν έγινες συντηρητικός, τότε δεν έχεις μυαλό" Τσώρτσιλ Γ.


"Η ζωή είναι μια κωμωδία γι' αυτούς που σκέφτονται και μια τραγωδία γι' αυτούς που αισθάνονται" Γουίλπουλ Χ.


"Η μουσική είναι ένας μεσίτης μεταξύ της ζωής του νου και ζωής των αισθημάτων" Μπετόβεν Λ.


"Η ομορφιά του νου προκαλεί έκπληξη, η ομορφιά της ψυχής υποχρεώνει να σέβεσαι" Φοντενέλ Μπ.

 
''Οι αφελείς σκέφτονται με το μυαλό, οι έξυπνοι με το στομάχι, και οι ανόητοι με την καρδιά'' Άγνωστος


''Οι μεγάλες ιδέες γεννιούνται στην καρδιά, οι έξυπνες στο κεφάλι'' Άγνωστος

''Το μίσος πηγάζει απ' την καρδιά, η περιφρόνηση, απ' το κεφάλι'' Σοπενάουερ Α.


''Το μορφωμένο μυαλό εξευγενίζει τα ηθικά αισθήματα: το κεφάλι πρέπει να καλλιεργεί την καρδιά'' Σίλλερ Φ.

Κυριακή 12 Μαΐου 2013

Αδιαφορώ... ή μήπως ενδιαφέρομαι ακόμα;

Μια ανάσα πριν το καλοκαίρι και τα σύννεφα συνοστίζονται για την αρχή μιας μπόρας..
Το πιστεύεις πως η βροχή μου θυμίζει εσένα; Τις ατέλειωτες συζητήσεις μας και τις ψαγμένες πάντοτε απαντήσεις σου;

Θα ήθελα να πάω στη θάλασσα σήμερα.. 
Θα ήθελα να βραχώ, να γίνω ένα με τη βροχή.. να με αγγίξει, να με εξαγνίσει.. να μυρίσω το άρωμά της, όπως κάνω τώρα μέσα από το παράθυρό μου..
Θα ήθελα να μπορούσα να γίνω ένα με τα κύματα.. να γευτώ την αλμύρα.. να μην ξέρω από που προέρχεται τόσο νερό μέσα μου..
Εγώ δυστυχώς δεν σε έχω...
Και να που σκοτείνιασε... πάντα έτσι γίνεται όταν βρέχει..
Τόσο αναπάντεχα, απροσδιόριστα, τραγικά άκομψα, χωρίς ουσιαστικά λόγια.. μου λείπεις..
Μα ούτε καν το γνωρίζεις αυτό...
Θαρρώ, πως και γω, ούτε καν το ήξερα μέχρι στιγμής..




Βάλε στο μαγνητόφωνο τραγούδια που γουστάρεις
Σκέψου την ώρα, τη στιγμή που τη ρεβάνς θα πάρεις
Σκέψου κορίτσια και γιορτές και πράμα που σαλεύει
κι ένα παιδί που μοναχό το δρόμο του γυρεύει

Παρασκευή 10 Μαΐου 2013

Βραδιές ταινιών..

Από παιδί έχω περάσει άπειρες ώρες βλέποντας ταινίες τα βράδια.. άλλοτε μόνη μου, άλλοτε με καλή παρέα και μετά συζήτηση επί της ταινίας..
Τον τελευταίο καιρό δεν αφιερώνω τόσο χρόνο σε ταινίες όσο παλιότερα.. Μία σημαντική αιτία γι αυτό είναι πως δε με ελκύουν πια τα σενάρια.. δε θέλω να χάνω άσκοπα τον χρόνο μου, χωρίς ουσία..
Παρ'όλα αυτά.. ψάχνω ψάχνω.. και βρίσκω κάποια σενάρια που με εκλύουν.. συγκινούν κυρίως τη ρομαντική μου φύση.. Οπότε, οι βραδιές ταινιών ακόμα παίρνουν μορφή.. ;)
Θα ήθελα να αναφέρω μερικές φράσεις από κάποιες ταινίες και να επεκταθώ λίγο ως σκεπτόμενος άνθρωπος! 

The perks of being a wallflower του Stephen Chbosky
"Δεχόμαστε την αγάπη που πιστεύουμε ότι αξίζουμε"
και κάτι σχετικό από μια άλλη ταινία...
"Γιατί δεν μπορούμε ποτέ να αγαπήσουμε τους ανθρώπους που θα έπρεπε;"
"Θέλουμε να πιστεύουμε ότι η αγάπη και ο αλτρουισμός καθορίζουν την ανθρώπινη φύση, αλλά η αγριότητα και το μίσος αποτελούν μέρος της, επίσης. Σ' έναν πόλεμο, αυτό το κομμάτι κερδίζει."

Λοιπόν, θα κάνω έναν συνδυασμό των ταινιών...
Γιατί δεν μπορούμε ποτέ να αγαπήσουμε τους ανθρώπους που θα έπρεπε;;
Απάντηση... Επειδή δεχόμαστε την αγάπη που πιστεύουμε ότι αξίζουμε!!! Και τις περισσότερες φορές περιλαμβάνει κάτι κατώτερο.. γιατί; επειδή δεν έχουμε μάθει να αγαπάμε σωστά τον εαυτό μας..
Πρώτη φορά μου έτυχε σε ερώτηση από μια ταινία, να βρω την απάντηση σε μία άλλη ταινία..

Και σε ρωτώ αναγνώστη.. Εσύ δεν θα ήθελες να αγαπήσεις τους ανθρώπους που θα έπρεπε; Μα... γίνεται;... πιστεύεις πως επιλέγεται το ποιον θα αγαπήσεις;...

Now is good του Ol parker
Δεν θα έλεγα πως ήταν η άψογη ταινία.. αλλά είχε κάτι όμορφο.. μου θύμισε την ιστορία της αγαπημένης μου ταινίας.. -A walk to remember-
Αυτή η ταινία αφήνει σ' εσένα, άξιε πρωταγωνιστή της ζωής σου, την αίσθηση πως δεν πρεπει να χάνεις τη στιγμή. Οφείλεις να ζεις το σήμερα, την κάθε στιγμή, το κάθε λεπτό σαν τελευταίο -CARPE DIEM αναγνώστη μου -!
Δεν θα ξεχάσω τη σκηνή που ζήτησε ο πρωταγωνιστής την κοπέλα να πάνε για ραντεβού-σημειωτέον, το πρώτο ραντεβού της κοπέλας- και τη ρώτησε την ώρα.. και του απάντησε "Νοw is good!".. Η κατάληξη ήταν το κάτι άλλο.. Ωστόσο, θα επιμείνω σε κάτι : Μην αφήνεις γι' αυριο αυτό που μπορείς να κάνεις σήμερα..

Av... του Παπακαλιάτη

Τέλος, το Αν... του Παπακαλιάτη... Η αλήθεια είναι πως το σενάριο δεν είναι πρωτότυπο, ίσα ίσα αναμενόμενο θα έλεγα.. Όμως αφήνει μια όμορφη νότα, μια διαφορετική χροιά και προσέγγιση ζωής.. Aυτής που σε κάνει να πιστεύεις αφενός πως μια στιγμή μπορεί να τα αλλάξει όλα και αφετέρου πως με κάποιους ανθρώπους αργά ή γρήγορα αν είναι συμπαντικό να είστε μαζί, θα είστε.. ή αν η μοίρα το έχει γραφτό να βρεθείτε, αυτό και θα γίνει.. 
Όμως, πότε;; Εδώ που τα λέμε ο χρόνος-το timing που λένε και στα εξωτερικά- είναι ένα κομβικό σημείο στην ένωση μεταξύ δύο ανθρώπων, παίζει μεγάλο ρόλο..
Σ' αυτή τη ταινία, παρατηρείς την εναλλαγή ενός ανθρώπου σε δύο διαφορετικές φάσεις ζωής.. πως είναι όταν τα βιώνει όλα μόνος του και πως είναι όταν βιώνει τα πάντα με τον άνθρωπο του.. Στην πρώτη περίπτωση βρίσκει τον άνθρωπο του μετά τις τόσες δυσκολίες-θάνατο, μοναξιά κτλ-, στη δεύτερη περίπτωση τον χάνει...
Στο τέλος της ταινίας αναρωτιόμουν, αν τελικά αντέχουμε στην καθημερινότητά μας αυτό το "μαζί", εσύ τι πιστεύεις; 
Απλά θα πω πως... το "μαζί" θέλει κόπο πολύ... ελπίζω να είσαι διατεθειμένος! ;) 


Αν μη τι άλλο.. είχε και κορυφαίο τραγούδι από μια σπουδαία ερμηνεύτρια.. :)

~ Σ'αγαπούσα πριν μας δω μαζί...~

Δευτέρα 6 Μαΐου 2013

Για σένα μόνο...

Θα `θελα να `ξερα τουλάχιστον που πας
πως είναι τώρα δίχως τη δική μου αγάπη
πως είναι όταν στο σπίτι σου γυρνάς
και ψάχνεις να πιαστείς ξανά από κάτι
Μονάχη σου διαλέγεις τι θα πεις
μονάχη σου διαλέγεις τι θα κάνεις
Ακόμα μια φορά αν το σκεφτείς
για μένα δεν μπορείς να αμφιβάλλεις

Για σένα λιώνω μια ζωή, για σένα λιώνω
μη με αφήνεις στη βροχή γιατί παγώνω
Κι αν δε με παίρνεις αγκαλιά, εγώ θυμώνω
για σένα μένω στη ζωή, για σένα μόνο

θα `θελα να `ξερα τουλάχιστον τι θες
έτσι που κάνει η ματιά σου ένα γύρο

Να με κοιτάξεις μια κουβέντα να μου πεις,
να με φωνάξεις και στον ώμο σου να γείρω
Αβάσταχτο να βρίσκεσαι αλλού,
αβάσταχτο να είσαι μακριά μου
Κι αν χάθηκαν τ’ αστέρια από παντού
να έρθεις να σου φτιάξω εγώ δικά μου..



Κάτι μοναδικό και αγαπημένο..αλλά..

Πέμπτη 2 Μαΐου 2013

Tα σενάρια...

Σκέφτηκες ποτέ πόσα πολλά σενάρια ζωής, ή καλύτερα σενάρια στιγμών, περνάνε από το μυαλό σου καθημερινά; 
Πώς τελικά κατέληξες στην τωρινή σου στιγμή, στο  σημερινό σου σενάριο; 

Αυτό που βιώνεις στο σήμερα, είναι σίγουρα αυτό που θέλεις; Είναι πράγματι το μοναδικο, καταπληκτικό, μαγικό σου σενάριο; Το καλύτερο των καλύτερων; 

Ίσως ναι.. ίσως όχι.. ποιος ξέρει;
Χμ.. εσύ ξέρεις.. και καλά θα κάνεις να το σκεφτείς όσο είναι καιρός..  

 
Μία από τις προηγούμενες μέρες "έπεσε στην αντίληψή μου" η παραπάνω εικόνα και μου προέκυψε ο παραπάνω και ο παρακάτω συλλογισμός..

Σκέφτηκα λοιπόν, πως το λιμάνι από όλες αυτές τις βάρκες είμαι εγώ, ο εαυτός μου..
Άπαντες οι δεκάξι λέμβοι έχουν κάτι διαφορετικό.. όμως για να ξεκινήσει η καθεμιά και να φτάσει στον προορισμό της οφείλω να επιβιβαστώ..
Υπάρχει και το ενδεχόμενο να μην επιβιβαστώ σε καμία, μα αυτό σημαίνει πως θα μείνω στα ίδια.. έτσι, απλώς επιλέγω την ασφάλεια της απάθειας.. 
Το θέμα είναι πως η διαδρομή της κάθε λέμβου θα είναι αλλιώτικη.. δεν ξέρω που θα με πάει, μα ξέρω που θέλω να με φέρει, ή καλύτερα, γνωρίζω πια καλά τι δεν θέλω να χάσω στη διαδρομή..
Διότι, η κάθε διαδρομή επιφυλάσει αναταράξεις.. μέσα από τις αναμπουμπούλες θα μου προσφέρει δράματα, αλλιώτικους ανθρώπους.. εμπειρίες..

Ίσως έχω κατασκευάσει δεκάξι σενάρια στο μυαλό μου,
ίσως έχω δεκάξι βάρκες που με περιμένουν για να με φθάσουν ένα σκαλί παραπάνω από το δικό μου σήμερα..
παραπάνω από το δικό μου χθες..
επειδή όποια βάρκα και να επιλέξω θα φθάσω εκεί που θέλω..
ίσως περιμένω απλώς και γω την αλλαγή της εποχής..
Ίσως..

Γι'αυτό
γράψε το σενάριο,
πλέξε το σενάριο,
δραματοποίησέ το,
διέγραψέ το σα να μην υπήρχε,
κάψε το,
ξαναγράψτο...
φτιάξε ένα ή πολλά παράλληλα σενάρια,
τα πάντα είναι δυνατό να συμβούν,
όσα σκέφτεσαι,
μα ακόμα και εκείνα που δεν άγγιξαν τη σκέψη σου..
(όπως λέει και το τραγούδι: τα σενάρια όλα είναι πιθανά..)

Μα μην ξεχνάς.. ΕΣΥ είσαι η αρχή, η μέση, και καλό θα ήταν να είσαι ΕΣΥ και στο τέλος! Αυτό το εσύ εξαρτάται από σενα και μόνο, για το καλό σου..


<-------------------->

Τώρα ας περάσουμε στα ερωτικά τραγούδια,
γιατί με τα νοητικά δεν βγάζω άκρη αυτή την εποχή..



Έφερα κρασί
αντάμα να το πιούμε
που φεύγεις να τα πούμε
για ύστερη φορά...


Επιτέλους μπήκε ο μήνας μου! Καλό μήνα! ;)