Όγδοος χρόνος μαζί σου!!!

 Αξιολάυτευτο, μικρό, τρυφερό, γλυκό και πολύτιμο πλασματάκι της καρδιάς μου,

άλλη μια χρονιά πέρασε και νιώθω πως είμαι η πιο ευλογημένη νονά του κόσμου που σ’ έχω στη ζωή μου! Ο Θεός να μας δίνει υγεία και χρόνο να ζήσουμε κι άλλες όμορφες στιγμές μαζί!

Αυτός ο χρόνος ήταν λίγο καλύτερος από τον προηγούμενο! Καταφέραμε να κάνουμε πολλά πράγματα μαζί… κάναμε εκδρομές, περάσαμε πολλές στιγμές μαζί, παίξαμε πολλά παιχνίδια..

Σε θαυμάζω που είσαι τόσο καλή στα επιτραπέζια παιχνίδια και που αγαπάς την οικογένεια, τους φίλους σου και το σχολείο όσο έγω! Μου αρέσει ο τρόπος που σε μεγαλώνουν οι γονείς σου και τους αξίζουν πολλά συγχαρητήρια!!

Είσαι στη δευτέρα δημοτικού φέτος και με λιγότερες παύσεις παρά τις δυσχαίρειες με τις μάσκες, τα self test, τα rapid test και τα κρούσματα.. Η πορεία σου είναι καλή και πιστεύω πως πάντα θα τα πηγαίνεις περίφημα, αρκεί να πιστεύεις στις ικανότητες σου, διότι είσαι υπέροχη, χαρά μου!

Μην ξεχνάς πως πάντα θα σε αγαπώ και θα έχεις ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου, ό,τι και αν γίνει!

Πιστεύω σε σένα και είμαι σίγουρη πως θα καταφέρεις όλα αυτά που επιθυμείς!

Οσονούπω θα τα πούμε και από κοντά, δεν μπορείς να φανταστείς πόσο ανυπομονώ!

Σ ‘αγαπώ από δω έως το φεγγάρι και πίσω!!!  

Με ανιδιοτελή αγάπη,

Η νονά σου

 

Υ.Γ. Αλίευσα την φετινή ευχή από το διαδίκτυο:

«Να αλλάζεις.

Όχι μόνο μήνα ή χρόνο.

Ν'αλλάζεις βλέμμα, ματιές, ορίζοντες.

Ν'αλλάζεις.

Να πετάς ό,τι άσχημο και  δεν σου ταιριάζει.

Να κρατάς ό,τι σε συναρπάζει.
Ότι σε κάνει να νιώθεις Αγάπη, πληρότητα,
ήθος και αξιοπρέπεια…

Να ζεις, κάθε μήνα, κάθε λεπτό, κάθε  στιγμή...»

 

 Να αλλάζεις, αλλά να παραμένεις και ίδια, αυτό είναι το κόλπο!

 

 

27ο Συμπόσιο Ποίησης by Airis...

 Το 27ο Συμπόσιο Ποίησης είχε τη λέξη Σπίτι (ή σπιτικός/ή/ό, ή εστία) .. μια υπέροχη λέξη που τις περισσότερες φορές μας φέρνει στο μυαλό υπέροχες αναμνήσεις.. ολοκληρώθηκε με μεγάλη γιορτή και επισημότητα, όπως πάντα, από την αγαπημένη μας οικοδέσποινα Αριστέα του blog "Η ζωή είναι ωραία".

Χάρηκα όσο δεν λέγεται που έλαβα μέρος μ' ένα ποίημα ρένγκα, μέσα σε τόσο ξεχωριστές συμμετοχές.. Όλες οι συμμετοχές υπάρχουν στο blog της Αριστέας μας με το πρώτο μέρος να είναι εδώ. 

Θέλω να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου όσους διάβασαν και είπαν ένα καλό λόγο για το ποίημα μου.

Πολλά συγχαρητήρια στη νικήτρια Maria Kanellaki,  καθώς και στους υπόλοιπους συμμετέχοντες, όπως και στην Αριστέα μας που μας έκανε ένα τόσο όμορφο δώρο στο κλείσιμο της χρονιάς που μας πέρασε!

 Η δική μου συμμετοχή γι΄αυτή τη φορά ήταν η εξής:

 

 Μια ζωή μαζί σου

Το σπιτικό μου

είσαι εσύ για μένα

μικρή όαση

Βρισκόμαστε αγκαλιά

και έτσι πετώ ψηλά.

Η εστία μου

είσαι εσύ για πάντα

έρωτας βαθύς.

Τα βράδια που σε κοιτώ

βρίσκω τον παράδεισο.

~Εύχομαι να περάσατε καλά τις γιορτινές μέρες! Ευτυχισμένος ο νέος χρόνος με υγεία..~

Υ.Γ. Till next Symposium... cheers and a happy new year guys!  

Έβδομος χρόνος μαζί σου!!!

 Τρυφερό, υπέροχο, πολύτιμο και λαμπρό πλασματάκι της καρδιάς μου,

διανύουμε ακόμη έναν χρόνο παρέα και πραγματικά εύχομαι ο Θεός να μας δώσει πολλά πολλά χρόνια με υγεία, αστείρευτες στιγμές χαράς και αγάπης.

Ήταν κάπως δύσκολη η φετινή χρονιά και παρά το γεγονός πως δεν σε βλέπω όσο θα το ήθελα λόγω της κατάστασης με τον «κορώνα», μου λείπεις και σε σκέφτομαι καθημερινά!

Θέλω να ξέρεις πως χαίρομαι που υπάρχεις εσύ μέσα στον κόσμο, διότι η σκέψη σου κάνει και μόνο καταφέρνει να κάνει τον κόσμο μου πιο όμορφο..

Έχω παρατηρήσει από τις φωτογραφίες πως μεγάλωσες και θαυμάζω τον αγώνα σου στο σχολείο. Είσαι πρώτη δημοτικού και παρά τις δυσκολίες με την παύση των μαθημάτων και την καθημερινή χρήση της μάσκας, προχωράς και μαθαίνεις με γρήγορους ρυθμούς λόγω της βοήθειας και των γονιών σου..

Ξέρεις.. ανυπομονώ να δω ένα γραπτό σου, μία ιστορία σου και γενικά τις σκέψεις σου γραμμένες στο χαρτί!!!

Ελπίζω να ανταμώσουμε σύντομα και να μου περιγράψεις όλες τις νέες σου εμπειρίες!!

Σε θαυμάζω για όλα όσα εκπέμπεις και δέομαι, γλυκά μου μάτια, να καταφέρεις όλα αυτά που επιθυμεί η καρδούλα σου!!
Σ ‘αγαπώ από δω έως το φεγγάρι και πίσω!!!  

Με ανιδιοτελή αγάπη,

Η νονά σου

Υ.Γ. Μην ξεχνάς, όπως είπε και ο σπουδαίος Βίκτωρ Ουγκώ, Γάλλος συγγραφεύς, να αλλάζεις απόψεις, αλλά να κρατάς τις αρχές σου. Να αλλάζεις τα φύλλα, αλλά να κρατάς άθικτες τις ρίζες!

 

26ο Συμπόσιο Ποίησης by Airis...

Το 26ο Συμπόσιο Ποίησης είχε τη φράση Έρημη Πόλη .. μια φράση βγαλμένη από αυτή την δύσκολη περίοδο που βιώνουμε όλοι.. ολοκληρώθηκε με μεγάλη γιορτή και επισημότητα, όπως πάντα, από την αγαπημένη μας οικοδέσποινα Αριστέα του blog "Η ζωή είναι ωραία".

Χάρηκα όσο δεν λέγεται που κατάφερα να λάβω μέρος μ' ένα ποίημα σε ελεύθερη γραφή.. Όλες οι συμμετοχές υπάρχουν στο blog της Αριστέας μας με το πρώτο μέρος να είναι εδώ. 

Θέλω να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου όλα τα παιδιά που ψήφισαν το ποίημα μου. Όπως πάντα, με ενθουσιάζει να αγγίζει η γραφή μου άλλους ανθρώπους, και πόσο μάλιστα όταν βρίσκεται ανάμεσα σε τόσο υπέροχες και αξιόλογες συμμετοχές..  

Πολλά συγχαρητήρια στις νικήτριες Χριστίνα/Butterfly και Κική Κωνσταντίνου,  καθώς και στους υπόλοιπους συμμετέχοντες, όπως και στην Αριστέα μας που μας έκανε ένα τόσο όμορφο δώρο στο κλείσιμο της φετινής χρονιάς!

 Η δική μου συμμετοχή ήταν:

Hovering over the Silent City by Lokanath Pradhan

 

Μια πολιτεία έρημη

Στην ερημιά της νύχτας,

ένας περαστικός ποιητής έγραψε:

«Η πόλη ετούτη είν’ ζωντανή!»

Κανείς άνθρωπος δεν έδωσε σημασία,

όλοι τους περαστικοί,

μ’ ένα κινητό στο χέρι,

απελπισμένοι,

αναζητώντας βράδυ-πρωί,

ποιος ξέρει τι,

φορώντας μάσκες μέσα στο κρύο,

είτε με λιακάδα, είτε με βροχή,

τα τζάμια τους θολά κάθε στιγμή,

εκείνα των ματιών τους,

μα και τ’ άλλα της ψυχής τους.

Μονάχα εκείνο το μικρό παιδί αποκρίθηκε,

βγαλμένο από μια κούτα στη μέση της πλατείας

που ήταν μόνο του στη ζωή.

«Η πόλη ετούτη είν’ έρημη!

και ξέρεις γιατί;

Γιατί κανείς ποτέ δεν θέλησε

πραγματικά ελεύθερος να ζει!»

 

~Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα! Ευτυχισμένος ο νέος χρόνος με υγεία..~

Υ.Γ. Till next Symposium... cheers and a happy new year guys!