"Carpe diem - Άδραξε τη μέρα" , 23 BC by Latin poet Horace

Παρασκευή 28 Ιουνίου 2013

Επιστολές...

 

"Αγαπημένε μου αφέντη,
Μην φοβηθείς. Μη κινηθείς. Μη μιλήσεις. Κανείς δε θα μας δει. Μείνε όπως είσαι. Θέλω να σε κοιτάζω. Η νύχτα είναι δική μας και θέλω να σε κοιτάζω. Το κορμί σου πάνω μου, το δέρμα σου , τα χείλη σου. Και είμαι εδώ δίπλα σου. Με αισθάνεσαι; Όταν θα σε αγγίξω για πρώτη φορά, θα το κάνω με τα χείλη μου. Θα νιώσεις τη ζεστασιά, αλλά δε θα ξέρεις που. Ίσως να είναι στα μάτια σου. Θα ακουμπήσω το στόμα μου στα μάτια σου και θα νιώσεις τη ζεστασιά. Άνοιξε τώρα τα μάτια σου, αγαπημένε. Κοίταξέ με, τα χέρια σου να με σηκώνουν και να με απιθώνουν πλάι σου. Το σιγανό μου κλάμα, το κορμί σου να τρεμει. Δεν υπάρχει τέλος, δε βλέπεις; Θα στρέφεις πάντα πίσω το βλέμμα σου. Θα σκουπίζω πάντα τα δάκρυά μου. Αυτή η στιγμή έπρεπε να υπάρξει. Είναι αυτή η στιγμή κι αυτή η στιγμή συνεχίζεται τώρα και πάντα. Δεν θα ξαναιδωθούμε. Κάναμε ότι μας ήταν γραφτό να γίνει. Πίστεψέ με, αγάπη μου, έγινε για πάντα. Ζήσε τη ζωή σου μακριά μου, κι αν πρόκειται να είσαι ευτυχισμένος μη διστάσεις στιγμή να ξεχάσεις αυτή τη γυναίκα που τώρα σου λέει, δίχως ίχνος μετάνοιας, αντίο."
Hélène Joncour, Silk (2007)

 

 
My dear,
There are nights that I'm thinking of you.. of our only moment that we shared one night in a small room.. with you in my arms and our holding hands, I couldn't ask for more!
There are sunsets that I'm missing you.. I miss your voice through my head, your soft hands in my waist and your lips around my neck..I miss you, your lovable personality, your manners, your passion of making your own things.. your everything and nothing.. I miss our little talks..
There are small afternoon that I really wanna call you just to hear your voice and know that you re fine even if I'm not around.. even if that your breath is far from mine..
There are mornings that I wish you wake me up and see your eyes into mine.. see your smile in your face and take a kiss to our forever..
Though you re not mine and you have never been..
Somehow.. I trust you with my heart and my mind..
Somehow.. I need you..
Somehow.. I wanna try to be with you.. Hold you.. Listen to you.. and never loose you..
And more than anything..I want you to know that I kinda love you with my whole heart..

                                                                                               Goodbye and take care..
                                                                                                       Always yours..
 

 

"I hate the way you talk to me, and the way you cut your hair.
I hate the way you drive my car, I hate it when you stare.
I hate your big, dumb combat boots and the way you read my mind.
I hate you so much it makes me sick — It even makes me rhyme.
I hate the way you're always right. I hate it when you lie.
I hate it when you make me laugh — Even worse when you make me cry.
I hate it when you're not around. And the fact that you didn't call.
But mostly I hate the way I don't hate you — Not even close, not even a little bit, not even at all."

Kat-10 things I have about you(1999)








She's a beauty queen
And if you were gonna cry, don't cry for me
Cause from here on the ground
The truth I have found
Is we all fall down
Yes we all fall down

Δευτέρα 24 Ιουνίου 2013

Περί φιλίας..

Είναι ένα από τα ποιήματα για τη φιλία που απολαμβάνω να διαβάζω..
Ξανά και ξανά, λέξη τη λέξη, μου θυμίζει τον εαυτό μου..
Έχει κάτι μοναδικό, ξεχωριστό..
Και θέτει ένα βαθύ ερώτημα.. θα είμαστε φίλοι;;
Απολαύστε το!


Η φιλία είναι αξίωμα, όπως μου είχε γράψει κάποτε μια φίλη..

Θα είμαστε φίλοι;
Υπάρχουν τόσοι πολλοί λόγοι
που δε θα έπρεπε ποτέ να το δεχτείς.

Συχνά παρα-είμαι ντροπαλός κι αγέλαστος,
Ιδιαίτερα ευαίσθητος. Ο φόβος μου ξεσπάει σαν οργή,
μου είναι τόσο δύσκολο να αφεθώ, να χαλαρώσω!
Μιλάω όλο για μένα όταν φοβάμαι
κι άλλοτε πάλι, πάνε μέρες χωρίς τίποτα να πω.

Μα θα σε κάνω να γελάς και θα σε αγαπάω
Κι όταν λυπάσαι θα σε έχω αγκαλιά

κλαίω λιγάκι σχεδόν κάθε μέρα
γιατί με νοιάζει πιο πολύ απ’ όσο θα φαντάζονταν οι άλλοι
κι όταν καμμιά φορά αποκαλύψω την τρυφερή πλευρά μου
(το πιο ζεστό και μαλακό κομμάτι που όλο κρύβω),
Αναρωτιέμαι, θα είμαστε φίλοι?

Ένας φίλος που πέρα από αδυναμίες κι όρκους
Θα αγγίξει το μυστικό, κρυφό μου μέρος,
εκεί που είμαι πράγματι ΕΓΩ,
Θ’ αναγνωρίσει πως πονώ
στα δακρυσμένα μάτια και στα χείλη
και δεν θα πάρει δρόμο όταν με δει
πεσμένο κάτω απ' τις προσωπικές μου ήττες
αλλά θα σταματήσει και θα μείνει
για να μου πει για τον καιρό
που ήμουν κάποτε όμορφος κι εγώ.

θα είμαστε φίλοι;
Υπάρχουν τόσοι λόγοι
που δε θα πρεπε ποτέ να το δεχτείς.

Συχνά παρα-είμαι σοβαρός,
δεν ξέρεις από μένα τι να περιμένεις,
Αλλες φορές ψυχρός κι απόμακρος
κι όλο μου φαίνεται θ’ αλλάζω και θ' αλλάζω…
Καυχιέμαι, κοκορεύομαι, σαν το παιδί την προσοχή ζητάω
παίρνω φωτιά, εχω άγριο θυμό!

Μα θα σε κάνω να γελάς και θα σε αγαπάω
Κι όταν φοβάσαι θα σε παίρνω αγκαλιά

Κλονίζομαι λιγάκι κάθε μέρα
Γιατί φοβάμαι πιο πολύ απ΄ όσο θα φαντάζονταν οι άλλοι
κι αν κάποτε την τρομαγμένη μου πλευρά αποκαλύψω
(το αγωνιώδες φοβισμένο μου κομμάτι που όλο κρύβω)
Αναρωτιέμαι, θα είμαστε φίλοι?

Ενας φίλος που όταν φοβάμαι την κοντινή επαφή και τονε διώχνω
Πεισματικά αυτός θα μένει στο πλευρό μου
Να μοιραστεί ό,τι περίσσεψε από μια τέτοια μέρα.

Όταν κανείς δε θα θυμάται το όνομά μου,
Όταν κανένας στο τηλέφωνο δε θα καλέσει,
Όταν κανείς για μένα δε θα ανησυχήσει,
Αν έχω τίποτα ή δεν έχω...

κι αυτοί που έχω βοηθήσει κι υπολόγιζα
τόσο επιδέξια θα τρέξουνε μακριά μου

Ένας φίλος που τίποτα δικό μου όταν δε θα έχει απομείνει,
ούτε η γοητεία, ούτε η λεπτότητα, ούτε οι τρόποι,
παρ’ όλα αυτά θα παραμείνει ωστόσο…

θα είμαστε φίλοι?
Δεν έχω λόγο σοβαρό.
Απλά μονάχα στο ζητώ…

"Ελεύθερη μετάφραση από την Αννυ Λιγνού στα ελληνικά,
του υπέροχου ποιήματος του James Kavanaugh με τίτλο «Will you be my friend?»"

Εσύ να δίνεις... και το κέρδος σου θα είναι εξίσου μεγάλο με το να σου δίνουν...
Νομίζω πως αυτό που επιθυμώ περισσότερο είναι να δίνω και να κρατώ αναμνήσεις.. μα και αυτό δεν είναι πάντα στο χέρι μας, σωστά;
Αυτή η φωτογραφία, μου θύμισε πως σημαντικό είναι ό,τι περιστρέφεται γύρω μας.. και δεν εννοώ ότι βρίσκεται ασφυκτικά κοντά μας.. μα ουσιαστικά, ανθρώπινα και παλεύει για μας.. οτιδήποτε άλλο απλά δεν υπάρχει.. Η φαντασία έχει ενδιαφέρον.. μα πόσο πιο ουσιαστικό είναι όταν κάποιος μπορεί να σε πάρει επιτόπου μια αγκαλιά όταν το έχεις ανάγκη και το αναζητάς;


"Τους φίλους τους διαλέγουμε
γι’ αυτό δεν τους παιδεύουμε
τα μυστικά μας λέμε
κι εμείς ερωτευτήκαμε
αλλά δε τρελαθήκαμε
τους φίλους δεν τους καίμε"

Τετάρτη 19 Ιουνίου 2013

Κάτι για να θυμάμαι..

Ένα αστέρι πέφτει, πέφτει.. κάνε ευχή.. και γρήγορα!
 
Δε μπορώ να φανταστώ μια μέρα δίχως να κοιτάξω τον ουρανό..
Με ηρεμεί, μου δίνει δύναμη..
Φορές εκπέμπει ότι και η θάλασσα, απλά με πιο απλό και σταθερό τρόπο.. 
Ο ουρανός.. τόσο μαγικός.. και ιδίως τις νύχτες..
Παρέα με τόσα άστρα, πόσες πολλές αναπολήσεις και μαρτυρίες..

Τον αγαπώ..



 Ζωγραφική και μικρές μνήμες λόγων..

 
 Τι είναι ένα όνομα; Αυτό που εμείς αποκαλούμε τριαντάφυλλο. Με οποιοδήποτε άλλο όνομα θα μύριζε εξίσου γλυκά. ~ Ρωμαίος και Ιουλιέτα


Θέλω ακόμα μια βόλτα... σήμερα, αύριο, μεθαύριο... όποτε θέλεις... μια βόλτα του πάντα... 

Άφησε μου το αγαπημένο σου κρασί.. κάτι να χω τώρα που θα λείπεις να σε θυμίζει.. ένα ιδιαίτερο άρωμα, ένα κοκκινωπό χρώμα σαν αυτό των χειλιών σου.. πως αλλιώς θα προσμένω;
Τι θα ήθελες να κάνεις τώρα;
 
Θέλω να πετάξω με αερόστατο...
Σύντομα...
Όχι για κάτι μακρινό, αλλά να... 
μου αρέσει τόσο το διαφορετικό...



To be, or not to be, — that is the question.

ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΑΜΛΕΤ
Να ζει κανεις η να μη ζει- αυτο ειν' το ζητημα
Τι ειναι ανωτερο στο πνευμα , να υποφερεις
πετριες και βελη αδικης τυχης , η
να κανεις επανασταση εναντια σ' ενα πελαγο βασανα
και με την αρνηση τους να τους δωσεις τελος; Θανατος ,
υπνος , και τιποτ' αλλο- κι αν μ' αυτον τον υπνο του θανατου
παυει της καρδιας ο πονος και του κορμιου τα χιλια
βασανα , αυτο ειναι μια συντελεια που να την ευχεται κανεις με ζηλο .
Θανατος , υπνος , υπνος- ισως ονειρα !
Εδω ειν' ο κομπος - τι σ' αυτον τον υπνο του θανατου
σαν τι ονειρα θε να' ρθουν , σαν θαχουμε πεταξει τουτο
το σαρκοκουβαρο ; αυτο μας κοβει - τουτη η εγνοια
κανει τη δυστυχια να ζει τοσο πολυ
Γιατι ποιος θα δεχοτανε ντροπες και χαλια
της ηλικιας , τ' αδικο απ' το δυνατο,
τον εξευτελισμο απ' το φαντασμενο,
τον πονο απ' την περιφρονημενη αγαπη,
την αργητα του νομου , τους τραμπουκισμους
της εξουσιας και τις κλωτσιες που η ταπεινη
η αξια τρωει απ' τον αναξιο , αν μπορουσε
να' δινε μονος του κανεις στον εαυτο του
τη λυτρωση μ' ενα μαχαιρι; Ποιος θα το θελε
να φερνει ευθυνες, να γρυλιζει και να ιδρωνει
απο το βαρος της ζωης , αν η τρομαρα
μην ειναι κατι μετα θανατον , στον κοσμο
τον αλλον , απ' οπου δεν γυριζει ταξιδιωτης ,
δε σαστιζε τη θεληση και δεν μας εκανε
να προτιμαμε να τραβαμε αυτα τα βασανα
παρα να παμε σ' αλλα που δεν τα γνωριζουμε;
Ετσι η συνειδηση μας, μας κανει ολους δειλους
κι ετσι το φυσικο το χρωμα της αποφασης
απ' την ωχρη μπογια της σκεψης ξεθωριαζει
κι ειναι προσπαθειες πνοης μεγαλης κι ευκαιριας
που με την εγνοια αυτη ξεκοβεται η ορμη τους
και χανουν το ονομα της πραξης .

 

Παρασκευή 7 Ιουνίου 2013

κάτι από Ρίτσο..

 Γιάννης Ρίτσος, Σάρκινος Λόγος



 "Τί ὄμορφη ποὺ εἶσαι. Μὲ τρομάζει ἡ ὀμορφιά σου. Σὲ πεινάω. Σὲ διψάω.
Σοῦ δέομαι: Κρύψου, γίνε ἀόρατη γιὰ ὅλους, ὁρατὴ μόνο σ᾿ ἐμένα.
Καλυμένη ἀπ᾿ τὰ μαλλιά ὡς τὰ νύχια τῶν ποδιῶν μὲ σκοτεινὸ διάφανο πέπλο
διάστικτο ἀπ᾿ τοὺς ἀσημένιους στεναγμοὺς ἐαρινῶν φεγγαριῶν.
Οἱ πόροι σου ἐκπέμπουν φωνήεντα, σύμφωνα ἰμερόεντα.
Ἀρθρώνονται ἀπόρρητες λέξεις. Τριανταφυλλιὲς ἐκρήξεις ἀπ᾿ τὴ πράξη τοῦ ἔρωτα.
Τὸ πέπλο σου ὀγκώνεται, λάμπει πάνω ἀπ᾿ τὴ νυχτωμένη πόλη μὲ τὰ ἠμίφωτα μπάρ,
τὰ ναυτικὰ οἰνομαγειρεῖα.
Πράσινοι προβολεῖς φωτίζουνε τὸ διανυκτερεῦον φαρμακεῖο.
Μιὰ γυάλινη σφαῖρα περιστρέφεται γρήγορα δείχνοντας τοπία τῆς ὑδρογείου.
Ὁ μεθυσμένος τρεκλίζει σὲ μία τρικυμία φυσημένη ἀπ᾿ τὴν ἀναπνοὴ τοῦ σώματός σου.
Μὴ φεύγεις. Μὴ φεύγεις. Τόσο ὑλική, τόσο ἄπιαστη.
Ἕνας πέτρινος ταῦρος πηδάει ἀπ᾿ τὸ ἀέτωμα στὰ ξερὰ χόρτα.
Μιὰ γυμνὴ γυναῖκα ἀνεβαίνει τὴ ξύλινη σκάλα κρατώντας μιὰ λεκάνη μὲ ζεστὸ νερό.
Ὁ ἀτμὸς τῆς κρύβει τὸ πρόσωπο.
Ψηλὰ στὸν ἀέρα ἕνα ἀνιχνευτικὸ ἑλικόπτερο βομβίζει σὲ ἀόριστα σημεῖα.
Φυλάξου. Ἐσένα ζητοῦν. Κρύψου βαθύτερα στὰ χέρια μου.
Τὸ τρίχωμα τῆς κόκκινης κουβέρτας ποὺ μᾶς σκέπει, διαρκῶς μεγαλώνει.
Γίνεται μία ἔγκυος ἀρκούδα ἡ κουβέρτα.
Κάτω ἀπὸ τὴ κόκκινη ἀρκούδα ἐρωτευόμαστε ἀπέραντα,
πέρα ἀπ᾿ τὸ χρόνο κι ἀπ᾿ τὸ θάνατο πέρα, σὲ μιὰ μοναχικὴ παγκόσμιαν ἕνωση.
Τί ὄμορφη ποὺ εἶσαι. Ἡ ὀμορφιά σου μὲ τρομάζει.
Καὶ σὲ πεινάω. Καὶ σὲ διψάω. Καὶ σοῦ δέομαι: Κρύψου."


 Ἀθήνα 18.11.80


Μα τι ομορφιά! 
Κάποιος να αγαπάει έτσι, τόσο δυνατά.. 
να νιώθει τόσο απέραντα..
να βιώνει τα ανεξήγητα, τα αναπάντεχα..
Υποκλίνομαι τούτη τη βραδιά σ' αυτά τα λόγια.. 



[-Με aποκάλεσες όμορφη; 
-Ναι,γιατί; 
-Να, τίποτα. Απλά μ' αρέσει να ακούω αυτή τη λέξη να ηχεί από τα χείλη σου για μένα. 
-Όμορφη!
-Πάρε με να πάμε όπου θες. ]

 

Σάββατο 1 Ιουνίου 2013

Α-τέλειες...


Ατέλειες..
Μικρές τελείες κρυμμένες,
βαθαίνουν την τελειότητα του καθενός..
Ανοιχτοί λογαριασμοί,
διστακτικά όνειρα,
μυστικές συναντήσεις
με αφορμή την α-τελειότητα.
ή μήπως την αιωνιότητα;

Ατέλειες..
Μικρές τελείες να ξεχωρίζουν
το εγώ από το εσύ,
το εμείς..
Να καθορίζουν τα πάντα και το τίποτα,
ένα χορό στο α-τέλειωτο περβάζι
της ευτυχίας..
ή μήπως της δυστυχίας;

Ατέλειες..
Μικρές τελείες στο τελείωμα από τις λέξεις σου,
το χάος να αναπνέει μέσα από τα νοήματά σου.
Μάταια ψάχνω τι αγαπώ στην α-τελή καρδιά σου..

Ατέλειες..
Να σβήνω τις μικρές τελείες στα γραπτά σου,
να διαβάζω πίσω από το βλέμμα σου,
να βρίσκω την απάντηση μυρίζοντας το άρωμά σου!




"Τώρα θα δεις τα χρώματα ν’ αλλάζουνε
και τα βουνά να σμίγουν ένα-ένα.
Άγγελοι σα θνητοί θα σ’ αγκαλιάζουνε
εχθροί θα σου μιλούν αγαπημένα.

Τώρα θα πιω νερό απ΄το ποτήρι σου
δικά σου θα'ναι πια όσα δεν έχω.
Θα σπρώξω ουρανό στο παραθύρι σου
κι ό,τι δεν άντεχα θα το αντέχω.

Τώρα θα πιάσω σπίτι στον παράδεισο
τσάμπα οικόπεδο σε παράλια.
Του έρωτα θα βάλω το πουκάμισο
και θα νικήσω δίχως πανοπλία.

Τώρα θα δεις μες στης ψυχής τα υπόγεια
τραπέζι με ψωμί κι αλάτι
τώρα που δεν υπάρχουνε διόδια
που πέφτει σαν ζεστή βροχή η αγάπη."

summer time on the road...
~Nα έχετε ένα όμορφο καλοκαίρι~
~Καλό μήνα!~