PostJoy! by Αγριμιώ - Η χαρά του να κάνεις κάτι για κάποιον άλλο...

 Αναδημοσιεύοντας από το site "Βότσαλα στη λίμνη", το οποίο βρίσκεται εδώ!

Ξέρεις τι είναι το PostSecret;

Μια καρτ-ποστάλ, δυο λόγια σε έναν άγνωστο. Ένα γραμματόσημο, κι ένα μυστικό  που δεν έχεις εκμυστηρευθεί ποτέ σε κανέναν, φθάνει στην άλλη άκρη της γης. Ο δημιουργός του project έχει δική του ιστοσελίδα κι ανά τακτά χρονικά διαστήματα δημοσιεύει τις καρτ-ποστάλ που έχει λάβει. Έχει γράψει όμως και βιβλία πάνω στο θέμα αυτό!

Εδώ μπορείτε να δείτε στην αγγλική περισσότερα για το project αυτό..

Τι λέτε; Μπορούμε να κάνουμε κάτι παρόμοιο;

Σκοπός είναι να φτιάξουμε μια καρτ-ποστάλ στην αγγλική με ένα θετικό μήνυμα και να τις συγκεντρώσουμε για το γραφείο μου και το σαλόνι των παιδιών στον χώρο μας. Οι έφηβοι είναι παιδιά με ή χωρίς γονείς, με διάφορους εθισμούς και ψυχολογικά προβλήματα. Αρκετά από αυτά κακοποιημένα ή/και παραμελημένα. Άλλα με ιστορικό διατροφικών διαταραχών κι άλλα θύματα σεξουαλικής κακοποίησης. Πολλά από αυτά έχουν περάσει από φυλακές ανηλίκων και τα περισσότερα δεν πάνε σχολείο…

Συνήθως οι χώροι αυτοί είναι αποστειρωμένοι. Πόρτες ασφαλείας και τζάμια διπλά που κλειδώνουν όλη μέρα…

Λευκοί τοίχοι, ασπρισμένοι από την χλωρίνη και την παγερή αδιαφορία των φορέων. Πολλές φορές ελλείψεις σε είδη πρώτης ανάγκης, έπιπλα, θεραπευτές και ειδικούς.

Αρκετά από τα παιδιά δουλεύουν από μικρή ηλικία για να καλύψουν τις ανάγκες του χώρου μας. Πολλά από αυτά είναι απομονωμένα κι αντικοινωνικά με προβλήματα συμπεριφοράς και παραβατική συμπεριφορά. Στο σπίτι μας νομίζω ο μεγαλύτερος φόβος μου είναι όχι να μην γυρίσει κάποιο παιδί το βράδυ στο σπίτι, αλλά να ξυπνήσω το πρωί και να βρω κάποιο παιδί στο πάτωμα από υπερβολική δόση, ηλεκτροπληξία, κρέμασμα, χάπια…

Πράγματα καθημερινά και συνηθισμένα για εμάς εδώ και που συνάδελφοι έχουν βιώσει πολλές φορές. Εγώ στάθηκα τυχερή με τα ποτά, τα ναρκωτικά, τα όπλα , τους βανδαλισμούς και τις φωτιές μέσα στο σπίτι.

Το σπίτι μας αναπνέει, πονάει, ματώνει και επιβιώνει όπως κάθε σπίτι.

Όμως ήρθε ο καιρός για μια δραστική αλλαγή.

Για μια ανανέωση!

Για αυτό σκέφτηκα να καλέσω όλους εσάς να με βοηθήσετε να γεμίσω τους τοίχους μας με ιστορίες – ιστορίες καθημερινής τρέλας, αισιοδοξίας, χαράς και γέλιου. Μα πάνω απ’όλα ιστορίες φιλίας, επιβίωσης και γενναιότητας. Τα μηνύματα από την χώρα του Ήλιου δεν θα μπορούσαν να είναι πιο ζεστά!

Για να λάβετε μέρος στο project πρέπει:

(α) να μην διαθέτετε απαραίτητα καλλιτεχνική φλέβα αλλά να θέλετε να χαρίσετε ένα χαμόγελο στα παιδιά αυτά (και σε εμένα που μένω μαζί τους κάτω από αντίξοες συνθήκες και τραγικές ελλείψεις… τώρα όποιος θέλει να κάνει κάτι για εμένα αποκλειστικά στην ελληνική όχι απλά δεν θα παρεξηγήσω, αλλά μάλλον θα με πάρουν και τα ζουμιά, ε; ),

(β) να αναδημοσιεύσετε την ανάρτηση αυτή στο ιστολόγιο σας ώστε να προσκαλέσουμε περισσότερο κόσμο στο εγχείρημα αυτό,

(γ) να φτιάξετε την καρτούλα σας (μέγεθος Α5-Α6), να την φωτογραφίσετε, να την αναρτήσετε στο ιστολόγιο σας και κατόπιν συνεννοήσεως μαζί μου να μας την στείλετε εδώ.

Τι λέτε; Θα τα καταφέρουμε να γίνει το PostJoy εξίσου δημιουργικό και ταξιδιάρικο;

Αποφάσισα να συμμετέχω, οπότε βρήκα χρόνο να κάνω κάποια πράγματα! Σας προειδοποιώ από τώρα πως δεν έχω καλλιτεχνική φλέβα, απλά είμαι παιδί της προσπάθειας και των δοκιμών.. αφού έχω δύο χεράκια, γιατί να μην τα χρησιμοποιήσω για να φτιάξω κάτι για καλό σκοπό;

Πριν αναρτήσω τις εικόνες με τις καρτούλες μου, θα ήθελα να πω πως η ιδέα και το project της Αγριμιώς είναι καταπληκτικό! Συγχαρητήρια που σκέφτηκες να κάνεις κάτι τόσο εξαιρετικό γι αυτά τα παιδιά!

Τα σύνεργα του "εγκλήματος".. περιττό να πω πως κατέστρεψα την παλέτα του ζωγράφου του σπιτιού μου.. ελπίζω να μην με κυνηγάει όταν επιστρέψει.. :Ρ

Πρώτη καρτούλα

Μα δε φαίνεται σα να τη δημιούργησε κάποιος πέντε χρονών;!! Ναι ναι, χθες τα έκλεισα!! :Ρ

Δεύτερη καρτούλα

Τελικά το αποφάσισα, τα πάω καλύτερα με την αφηρημένη τέχνη.. πάντα μου άρεσε.. Θα μπορούσα να κάνω και καριέρα! :Ρ Χεχε!

Έφτιαξα  και κάτι για τη δημιουργό του project...

Αυτό είναι το εξώφυλλο της καρτούλας...

Αυτό είναι το εσωτερικό της καρτούλας...

Δεν είχα πολλά χρώματα στη διάθεσή μου, κάπου είναι κρυμμένα τα υπόλοιπα.. οπότε χρησιμοποίησα τα υπάρχοντα! Εύχομαι να σας αρέσουν! Είναι όμορφο να κάνεις κάτι για καλό σκοπό, σε γεμίζει.. Αφού δε μπορώ να κάνω άλλα πράγματα που θέλω, τουλάχιστον έκανα αυτό που μπορούσα.. 

~Καλό σαββατοκύριακο~

Ειιιι... που πάτε, φύγατε;;; Έχω και ένα παλιό όμορφο τραγούδι.. κάνε κλικ σου λέω!

 

Χθεσινό ηλιοβασίλεμα στη Θεσσαλονίκη! :)