Ονειρεύομαι... ή μήπως ζω...

Και να που οι βόλτες μέσα στα φύλλα των βιβλίων δεν σταματούν ποτέ να σε μαγεύουν και να σε εμπνέουν...

Ένα όνειρο μέσα σ' ένα άλλο όνειρο

Δέξου πάνω απ' το βλέφαρο ένα φιλί απλά! 
Και, τώρα από σένα φεύγοντας πιο μακριά,

Έτσι με σθένος άσε με να ομολογήσω πια,

Λάθος δεν κάνεις διόλου που με κρίνεις,

Πως η ζωή μου έχει γενεί σαν όνειρο οδύνης΄

Κι' αν μακριά επέταξε η ελπίδα πέρα,

Σε μια νύχτα, ή τάχα σε μια μέρα,

Σε ένα όραμα, ή τάχα σε κανένα,

Να ταν αυτή η μόνη απώλεια για μένα;

Κάθε τι, άραγε, που βλέπω και θωρώ

Είναι όνειρο μέσα σ'ένα άλλο όνειρο.

Εν μέσω στέκομαι κραυγής

μιας κυματόβριθης ακτής,

Και μες στη χούφτα μου κρατώ

Λεπτά κοκκία άμμου από χρυσό,

Πόσο ελάχιστα, και πώς γλιστρούν

Κι' από τα δάχτυλα μου έτσι θα χαθούν,

Όσο τα δάκρυα,τα δάκρυα μου θα κυλούν!

Ω,Θεέ μου,γιατί να αδυνατώ να πιάσω,

σφιχτά στο χέρι μου, τους κόκκους να μην χάσω;

Ω,Θεέ μου,γιατί να αδυνατώ έναν να σώσω

Από το κύμα το άπονο έτσι να τον γλυτώσω;

Καθε τι, άραγε, που βλέπω καί θωρώ

Είναι όνειρο μέσα σ'ένα άλλο όνειρο;

~ποίημα του Edgar Allan Poe ~ 

Πληγές του φθινοπώρου

Μετράω αντίστροφα,

σπιθαμή προς σπιθαμή,

τα βήματα...

Ακουμπώ στο χωμάτινο έδαφος με τους αγκώνες,

κι όλο αυτό για να καταφέρω να συρθώ

στην αρχή...

Στην αρχή της απουσίας!

Στην αρχή της ανοσίας,

εκεί που μόνο η αλήθεια στέκεται αντικριστά μου...

Μετράω χαρακιές βαθιά μέσα στην ψυχή μου,

λεπτά γδαρσίματα στο σώμα μου...

Όχι, δε φταίνε τα χαλίκια,

μα η ροή που με παρασέρνει...

Δε φταίνε τα νούμερα που μεγενθύνονται,

μα οι σκέψεις που τριγυρίζουν σαν υπνωτισμένες,

γύρω από τη μια και μοναδική στιγμή!

Λες και αιχμαλωτίστηκαν για πάντα...

Πληγές του φθινοπώρου,

ένα αίμα ζεστό

κυλάει άφθονο στα μηνίγγια μου...

ένα αίμα καυτό

ρέει στα χέρια μου...

Hello, hello
anybody out there?
'cause I don't hear a sound
alone, alone
I don't really know where the world is but I miss it now

I'm out on the edge and I'm screaming my name
like a fool at the top of my lungs
sometimes when I close my eyes I pretend I'm alright
but it's never enough
cause my echo, echo
is the only voice coming back
my shadow, shadow
is the only friend that I have..

~Καλό μήνα με αγάπη και άνθη πορτοκαλιάς στις ψυχές σας~