Μίλα μου απόψε για την αγάπη...

Η αγαπημένη και ξεχωριστή μου Εκφρασούλα-Κική του blog ΕΚΦΡΑΣΟΥ με προσκάλεσε εδώ και μέρες να συμμετέχω σε ένα παιχνίδι για την αγάπη.

Γλυκύτατη Κική μου, σε ευχαριστώ πολύ για τη σκέψη σου και λυπάμαι που καθυστέρησα τόσο γι αυτό το τόσο ευχάριστο παιχνίδι! :)
Ως γνωστόν, στα παιχνίδια της μπλογκογειτονιάς ακολουθούμε κάποιους κανόνες..

1)Αναφέρεις το όνομα του φίλου που σε έκανε tag-το έκανα ήδη στην αρχή-
2)Απαντάς στις ερωτήσεις του και
3)Προσκαλείς 10 άτομα να συνεχίσουν, αφού τους κάνεις 5 νέες ερωτήσεις

Οι ερωτήσεις της Εκφρασούλας μας είναι:

1) Αν η αγάπη ήταν εικόνα, ποια θα ήταν και γιατί;
Προσπαθώ να σκεφτώ μόνο μια εικόνα που θα μπορούσε να είναι η αγάπη, μα δεν μπορώ να την χωρέσω σε καμιά.. Διότι η αγάπη για μένα περιέχει τόσα πολλά που θέλω χιλιάδες εικόνες για να την περιγράψω.. Μάλλον θα πρέπει να συνθέσω ένα κολάζ χιλιάδων εικόνων για την αγάπη.. :) 
2) Αν η αγάπη ήταν ήχος, ποιος ήχος θα ήταν και γιατί;
Αν η αγάπη ήταν ήχος, θα ήταν ένας μαγευτικός ήχος που θα ταξίδευε όποιον άνθρωπο τον άκουγε.. Όποιος άκουγε τη μελωδία της αγάπης, θα ένιωθε αγαλλίαση, θα τον γέμιζαν τα πιο όμορφα συναισθήματα..
Κική μου, αν ήθελες να επιλέξω συγκεκριμένη μελωδία, πάλι δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποια.. νομίζω ο ήχος της αγάπης, θα ήταν τόσο ίδιος και ξεχωριστός συνάμα για τον καθένα που περπατά σε αυτή τη γη.. 
3) Αν η αγάπη ήταν φτερό, τί φτερό θα ήταν και γιατί;
Αν ήταν φτερό η αγάπη; Σίγουρα θα ήταν ελαφρύ σαν πούπουλο.. 
Θα ήταν ένα απαλό και τρυφερό φτερό που δεν θα σε γαργαλούσε η αφή του, μα θα γλύκαινε την ψυχή σου.. :)
4) Αν η αγάπη ήταν φυσικό φαινόμενο, ποιο θα ήταν και γιατί;
Το θέμα με τα φυσικά φαινόμενα είναι πως μετακινούνται, έρχονται και φεύγουν.. Η αγάπη για μένα είναι κάτι σταθερό και απόλυτο, δεν φεύγει.. 
5) Αν η αγάπη δεν ήταν συναίσθημα, τί άλλο θα μπορούσε να ήταν και γιατί;
Θα μπορούσε να είναι μια μελωδία δίχως τέλος.. 
Θα μπορούσε να είναι ένα αστέρι που θα φώτιζε μέρα-νύχτα το δρόμο μας..

Οι δικές μου ερωτήσεις είναι:
1) Αν άλλαζαν τα συναισθήματα ενός ανθρώπου που αγαπάς, τι θα έκανες, πως θα το χειριζόσουν;
2) Πιστεύεις πως η αγάπη συνδέεται με το μίσος;
3) Ποιο είναι το αγαπημένο σου ποίημα για την αγάπη;
4) Τι είσαι ικανός να θυσιάσεις στο βωμό της αγάπης;
5) Ποια ήταν η τελευταία πράξη αγάπης που έκανες;

Προσκαλώ να συνεχίσουν το παιχνίδι(αν το θέλουν, αλλιώς μπορούν να απαντήσουν με σχόλιο σε αυτή την ανάρτηση):
Το γλυκό λουλουδάκι - Μιραντάκι
Την όμορφη Μαγιουμίτα
Την αγαπημένη μου Αμαδρυάδα(σε έχω πρήξει με τα παιχνίδια!! χαχα!)
Τον Αλέξανδρο μας
Τον Νίκο μας
Την ξεχωριστή Ελένη Φλογέρα
Την συμπαθητική justwannafeel(το όνομά σου; :))
Τη νέα γνωριμία μου στα blog me(Maria)
Τη Γεωργία που μοιράζεται τόσο υπέροχα κείμενα
Την καλή φίλη Samaritissa

Μίλησέ μας για την αγάπη, είπε η Αλμίτρα.
Σήκωσε το κεφάλι του, κοίταξε τον κόσμο, κι απλώθηκε βαθιά σιωπή. Με φωνή μεγάλη μίλησε.
Σαν σε καλεί η αγάπη, ακολούθα τη, αν και τα μονοπάτια της είναι τραχιά και δύσβατα.
Σαν σ' αγκαλιάσουν τα φτερά της αφέσου, ακόμα κι αν σε πληγώσει το σπαθί που κρύβει στα φτερά της.
Όταν σου μιλήσει πίστεψέ την, παρόλο που η φωνή της θα σκορπίσει τα όνειρά σου σαν τον άνεμο το βορινό, που κήπους ερημώνει.
Όπως σε στεφανώνει, έτσι θα σε σταυρώσει η αγάπη. Όπως σε μεγαλώνει, έτσι θα σε κλαδέψει.
Όπως σκαρφαλώνει στην κορφή για να χαϊδέψει τα τρυφερά βλαστάρια σου που ριγούν στον ήλιο, έτσι κατεβαίνει ως τις ρίζες σου, για να ταρακουνήσει την προσκόλλησή τους στη γη.
Σε θερίζει σε δεμάτια, σε αλωνίζει και σε ξεσταχυάζει. Σε κοσκινίζει για να σ\ απαλλάξει απ' τη φλούδα, σ' αλέθει και σε ζυμώνει, ώσπου να μαλακώσεις. 
Κατόπιν σε ρίχνει στην ιερή φωτιά, καθαγιασμένος άρτος να γενείς στο άγιο δείπνο του Θεού.
Όλα αυτά θα κάνει η αγάπη, ώστε να γνωρίσεις τα μυστικά της καρδιάς σου. Με τούτη τη γνώση κομμάτι θα γενείς στην καρδιά της Ζωής.
Αν, όμως, απ' το φόβο σου μόνο την ειρήνη και την ευχαρίστηση της αγάπης αναζητήσεις, τότε κάλυψέ τη γύμνια σου και βγες από τ' αλώνι της αγάπης. Πέρνα σ' εκείνον τον κόσμο που δεν έχει εποχές. Εκεί γελάς, όχι μ' όλο σου το γέλιο. Εκεί κλαις, όχι μ' όλο σου το κλάμα.   
Η αγάπη τίποτα δεν δίνει παρά μόνο τον εαυτό της. Τίποτα δεν παίρνει παρά μόνο τον εαυτό της.
Δεν κατέχει μήτε κατέχεται. Η αγάπη αρκείται στην αγάπη.
Όταν αγαπάς μην πεις ¨Ο Θεός ενοικεί στην καρδιά μου". Πες "Υπάρχω μέσα στην καρδιά του Θεού".
Μην σκεφτείς ότι μπορείς να κατευθύνεις την αγάπη. Αν εκείνη σε κρίνει άξιο, θα κατευθύνει το δικό σου μονοπάτι.
Η αγάπη δεν έχει άλλη πεθυμιά από την ολοκλήρωσή της. Αν αγαπάς, όμως, κι οι ανάγκες φέρνουν επιθυμίες, ας είναι τούτες οι επιθυμίες σου.
Λιώσε και κύλα σαν το ρυάκι, που μουρμουρίζει το τραγούδι του στη νύχτα.
Γνώρισε τον πόνο, όπως και την τρυφερότητα. Πληγώσου από την ίδια τη γνώση της αγάπης. 
Μάτωσε πρόθυμα και χαρούμενα.
Ξύπνα την αυγή με φτερωμένη καρδιά κι ευχαρίστησε μια μέρα αγάπης ακόμη.
Αναπαύσου το μεσημέρι και στοχάσου πάνω στην έκσταση της αγάπης.
Γύρνα σπίτι το βράδυ μ' ευγνωμοσύνη.
Έπειτα κοιμήσου με μια προσευχή για τον αγαπημένο στην καρδιά σου κι έναν ύμνο στα χείλη σου.

(Απόσπασμα από το βιβλίο "Ο προφήτης" του Kahlil Gibran)

Από το ταξίδι μου στο Λονδίνο, ήταν η πιο γλυκιά εικόνα που συνάντησα στο δρόμο! Άσε που μου θύμισε το τραγουδάκι!