Μια ανάσα...

Κατεβαίνεις τα ίδια σκαλιά,

αγέρωχη όπως κάθε νυχτιά,

με φόντο την ζοφερή ερημιά,

παίρνεις μια ανάσα βαθιά.

Ξένη περπατάς στο δρόμο που έχεις μπροστά,

μα εγώ σε γνωρίζω, περπάτησα μαζί σου σε μια ακροθαλασσιά.

Το βλέμμα σου πλανάται  σε μέρη γνωστά,

Είναι, αναρωτιέσαι, τόσο σημαντικά;

Πηγή

Δεύτερη ανάσα και ο δρόμος σε προχωρά,

τα σοκάκια μυρίζουν όπως  παλιά.

Είναι βέβαιο πως σου λείπει

εκείνη η αξέχαστη αγκαλιά.

Όμως με μέλλον αβέβαιο,

ποιος πηγαίνει μπροστά;

Μεγάλη ανάσα,  ακόμα πιο βαθιά,

λυπάμαι που πέρασε ο χρόνος σου αμυδρά.  

Πηγή

~Καλό Δεκέμβρη!~