Πινελιές γαλάζιου κάποιο απόγευμα
με κόκκινες ζεστές ανταύγειες αγκαλιάς
σηματοδοτούν την αρχή μιας νέας εποχής
και το τέλος μιας άλλης.
Οκτώβρης μήνας και η ζωή συνεχίζει το ταξίδι της,
άλλος χορεύει σε μια αίθουσα,
άλλος εντυπωσιάζει το κοινό του στα φανάρια..
Ο σκοπός είναι ο ίδιος,
το ταλέντο υπάρχει
και εσύ απλά θαυμάζεις
εκείνους που αγαπούν τις κινήσεις,
βρίσκοντας τη θέση τους στον κόσμο..
Οι σκέψεις είναι άφθονες,
γυρίζουν μέσα στο μυαλό σου
και καταλαμβάνουν το χώρο που απλόχερα τους χαρίζεις.
Η μόνη αλήθεια;
Η κάθε μέρα μπορεί να είναι μια νέα αρχή.
~Ο μήνας της έμπνευσης! Καλό Οκτώβρη!~
Τι όμορφο! Και με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνη: κάθε μέρα μπορεί να είναι μια νέα αρχή. Φοράμε λοιπόν το καλύτερό μας χαμόγελο και υποδεχόμαστε την κάθε μέρα με αισιοδοξία και ελπίδα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά και καλό μήνα!
Γεια σου Έλλη μου! :)
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ για την αισιοδοξία και το σχόλιο σου!
Έτσι ακριβώς όπως τα γράφεις, με το καλύτερο μας χαμόγελο κάθε μέρα! :)
Πολλά φιλιά και καλό μήνα!
Καλημέρα Παλομάκι μου!! Καλό φθινόπωρο να χεις!! Πόσο δίκιο έχεις!! Κάθε μέρα μπορεί να ναι μια νέα αρχή!! Στις εμπνεύσεις λοιπόν!! Φιλάκια πολλά πολλά!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα Μαριλένα μου,
Διαγραφήκαλή εβδομάδα, καλό φθινόπωρο και καλές εμπνεύσεις! :) ;)
Πολλά φιλιά!
Για μένα το φθινόπωρο όλο είναι πηγή έμπνευσης. Μ' αρέσει πολύ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάθε μέρα όντως μπορεί να είναι μια νέα αρχή, ακόμα και για κάτι μικρό, που ίσως δεν... μας γεμίζει το μάτι, αλλά που μπορεί να καταλήξει σε μια αρχή πολλών! Μακάρι να μπορούσαμε πάντα να το δούμε αυτό!
Παλομάκι μου, πολλά φιλιά σου στέλνω! ♥
Αλεξάνδρα μου,
Διαγραφήσε ευχαριστώ για τις σκέψεις που άφησες στο κατώφλι μου με αφορμή το ποίημα. Δεν μπορώ, παρά να συμφωνήσω με όλα όσα γράφεις..
Ίσως, τελικά, να αγαπάμε τόσο το φθινόπωρο στην Ελλάδα επειδή, λόγω καιρικών συνθηκών, περνάμε περισσότερες ώρες μέσα στο σπίτι με τις σκέψεις μας.. και έτσι καταφθάνει άφθονη και η έμπνευση! ♥♥♥
Πολλά φιλιά και να έχεις ένα όμορφο Σάββατο!
Ένα μωσαϊκό λόγου και σκέψης με εμφαντική έκφραση, το κείμενο σου Κωνσταντίνα μου! Χαίρομαι κάθε φορά που σε διαβάζω, έστω και με καθυστέρηση....! Με ταλέντο, προσδίδεις μια αισιόδοξη δυναμική, στο σκοπό και στον αγώνα της μέρας, μέσα από ποιοτικό “φόντο” της δημιουργίας και της επίγνωσης! Είναι υπέροχο, γιατί, ισορροπείς τη μετέωρη πραγματικότητα, με μια πνευματική “ χορογραφία” ως αφετηρία έμπνευσης και προόδου! Σε απόλαυσα και σε θαύμασα, καλό μου! Η φωτογραφία σου όπως πάντα θεσπέσια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα έχεις ένα υπέροχο και τρυφερό απόγευμα! Φιλάκια πολλά με μια μελένια αγκαλιά!:)) ♥ ♥ ♥
Χαιρετώ την αγαπημένη μου Κατερίνα που έχει έναν μοναδικό τρόπο να σε κάνει να βρίσκεσαι σε πελάγη ευτυχίας με τον αξιοθαύμαστο λόγο της! ♥♥♥
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πάρα πολύ για το σχόλιο σου. Αφορμή για το ποίημα ήταν τα άτομα που βλέπω στα φανάρια να παρουσιάζουν τα ταχυδακτυλουργικά τους.. είτε με βροχή είτε με λιακάδα, εκείνοι είναι πάντα εκεί για ένα κομμάτι ψωμί..
Χαίρομαι που θαυμάζεις και εσύ τις φθινοπωρινές εικόνες, μα δεν είναι τόσο πανέμορφα και ιδιαίτερα τα γήινα χρώματα τους;!
Σου εύχομαι να περάσεις ένα υπέροχο Σαββατόβραδο με την οικογένεια σου! Φιλιά πολλά με μια διαμαντένια αγκαλιά! ♥♥♥
Τι όμορφα που τα περιέγραψες..! Μου είχες λείψει, να γράφεις πιο συχνά ναι; Σε φιλώ να περνάς όμορφα και ξεχωριστά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ, αγαπημένη μου! ♥
ΔιαγραφήΗ έμπνευση καλά κρατεί, αλλά έρχονται δύσκολοι μήνες.. θα προσπαθήσω να γράφω πιο συχνά!
Να περνάς μαγευτικά, γλυκιά μου Κατερίνα!
Φιλιά πολλά!