Μοναχική Πρωτομαγιά

Τελικά σχεδόν πάντα είναι αργά.. θέλουμε να κάνουμε κάτι, το προσχεδιάζουμε, το μελετάμε επί αιώνες.. κτλ κτλ.. και όταν το κάνουμε πραγματικότητα, καταλήγει να είναι αργά ή διαφορετικό..

Έτσι είναι και η μοναχική μου φετινή πρωτομαγιά.. γεμάτη σχέδια να είναι μοναχική, αλλά τελικά με πολύ κόσμο τριγύρω μου. Νιώθω σαν να έχασα μια σημαντική μέρα και ένα σημαντικό σχέδιο..
Προγραμμάτιζα να πάω βόλτα μόνη μου στη θάλασσα.. πόσο μου αρέσει η θάλασσα, και πόση ανάγκη το είχα..

Εν όψη εξέτασης, πραγματικά.. δε ξέρω πως να λειτουργήσω.. βαριέμαι να διαβάσω, και έχω ένα συναίσθημα παράξενο.. Η θάλασσα θα βοηθούσε! Ξέρεις, λίγες μέρες πριν από τις εξετάσεις.. πολλοί άνθρωποι νιώθουν απροετοίμαστοι και ότι δεν έκαναν όσα χρειαζόταν να κάνουν για να επιτύχουν.. και παρά την αισιόδοξη σκέψη τους.. υπάρχει μια απαισιόδοξη που βγαίνει στην επιφάνεια την τελευταία στιγμή.. Έτσι είμαι και εγώ.. θετική σκέψη, ψυχραιμία.. αλλά έχω και να αντιμετωπίσω ένα συναίσθημα μη αισιοδοξίας.. Ας ελπίσω και αυτή τη φορά, να κερδίσω εγώ..

Καλή τύχη σε όλους τους εξεταζόμενους!! What about now??.. eventually, we will win!