"Όσο σηκώσει" είναι όλα στη ζωή μας. Αντοχές, όρια, επιθυμίες, φόβοι, αγάπες. Ούτε με το μάτι, ούτε με το χέρι. Με την καρδιά και το νου.
Αυτό το διάβασα σε ένα περιοδικό για μαγειρική.. εξηγούσε αυτό το "όσο σηκώσει" που έλεγαν οι γιαγιάδες μας στην παραγωγή της ζύμης για πίτα ή ψωμί.. και πόσο συμφώνησα με την αλληγορία..
Αυτό το μήνα δεν έχω και πολλά να πω..
οι λέξεις δε βαθαίνουν,
οι σκέψεις δεν έχουν ολοκλήρωση,
μα ούτε και νόημα..
είναι αδιάφορες για να προσδιοριστούν
και ανούσιες για να ειπωθούν..
Μα που χάθηκε τόσο χρώμα;
Εξακολουθεί κάτι να λείπει..
ακόμα και αν οι αλκυονίδες μέρες είναι εδώ..
Αυτό το διάβασα σε ένα περιοδικό για μαγειρική.. εξηγούσε αυτό το "όσο σηκώσει" που έλεγαν οι γιαγιάδες μας στην παραγωγή της ζύμης για πίτα ή ψωμί.. και πόσο συμφώνησα με την αλληγορία..
Αυτό το μήνα δεν έχω και πολλά να πω..
οι λέξεις δε βαθαίνουν,
οι σκέψεις δεν έχουν ολοκλήρωση,
μα ούτε και νόημα..
είναι αδιάφορες για να προσδιοριστούν
και ανούσιες για να ειπωθούν..
Μα που χάθηκε τόσο χρώμα;
Εξακολουθεί κάτι να λείπει..
ακόμα και αν οι αλκυονίδες μέρες είναι εδώ..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου