Αυτή η βδομάδα ξεκίνησε τόσο λάθος.. ίσως βέβαια το πρόβλημα να υπάρχει από παλιότερα..
Δεν ξέρω πως γίνεται μέσα σε μία βδομάδα, ή καλύτερα σε μία μέρα, να καταστρέφω ότι χτίζω χρόνια; Και τι είναι αυτό; Η αξία μου ως άνθρωπος.. Η ποιότητά μου.. Η καλοσύνη μου.. Οι αρετές μου..
Ό,τι καλό και όμορφο είχε η ψυχή μου τόσα χρόνια είναι σα να πήγε περίπατο και να εμφανίστηκαν άλλα συναισθήματα.. και όλα μοιάζουν στις σκέψεις μου σαν ένα κινούμενο ντόμινο που ήταν να γίνει έτσι, έπρεπε να συμβεί κατ' αυτό τον τρόπο..
Μια καλή πράξη και μια κακή πράξη τι με κάνει; Τι από τα δύο με στιγματίζει περισσότερο; Τι μένει στον άλλο;
Μια φίλη είπε πως μια καλή και μια κακή πράξη με κάνει άνθρωπο...
Η αλήθεια είναι πως μου έχει μείνει στο μυαλό η κακή πράξη για την ώρα, οι εικόνες, ο τρόπος, η μη ύπαρξη αυτοελέγχου και εν τέλει η μη προστασία του εαυτού μου και ενός άλλου προσώπου..
Λυπάμαι που είμαι η αιτία για δάκρυα.. δε το αντέχω..
Ξέρω, θα μου πεις, ας πρόσεχες..
Σωστά! Δεν πρόσεχα όσο έπρεπε..
Και πάντα ξεχνάω τη δικλείδα ασφαλείας..
Μόνο που τόσο καιρό το πληρώνω μόνη μου..
Τώρα;
Ξέρεις τι είναι για μένα να πληρώνεις και εσύ τις πράξεις μου;
Βασανιστήριο..
Αυτό που με στενοχωρεί πιο πολύ είναι που κάθε φορά διώχνω ανελέητα μια σταγόνα ευτυχίας για μια δυστυχία.. Και η προσφερόμενη ευτυχία της στιγμής από άλλους είναι σπάνια για να τη χαλάς, σπάνια για να τη σπαταλάς, σπάνια για να τη λιώνεις και σπάνια για να την αλλάζεις..
Αλήθεια.. δε θα μάθω ποτέ να κρατάω την ευτυχία στη χούφτα μου.. στον ουρανό μου.. στην καρδιά μου;
"Κάθισε κοντά μου Θάμυρι να πούμε
τη χαρά του κόσμου, το παράπονο.
Κάθε μέρα χάνω, χάνω το όνειρό μου
και το ξαναβρίσκω όταν τραγουδώ.
Αχ ζωή μάγισσα
να σε μάθω άργησα..."
 |
| Σύμφωνοι.. η ζωή είναι μικρή.. αλλά κάποιοι άνθρωποι αξίζουν μια δεύτερη ευκαιρία.. |
Πάντα ξεκινώ με τις καλύτερες προθέσεις ... αλλά αυτές δεν φτάνουν ... το Καλό και το Κακό , κάτι που για τα δικά μου πιστεύω είναι το Κακό για εσένα μπορεί να είναι Καλό , και το αντίθετο ... Βέβαια όταν εμφανίζονται οι μαύρες μέρες και τα όρια και οι φραγμοί ξεχειλώνουν , τι να σου πω μάλλον χρειάζεται περισσότερη θέληση , περισσότερη αυτοσυγκράτηση , περισσότερη πίστη στο τι θέλω και τι πιστεύω ΕΓΩ ... και ίσως έναν μεγαλύτερο διάλογο με την λογική που μας έχει απομείνει τι θα αισθάνομαι αύριο, θα είμαι καλά με το εαυτό μου ... Με αυτό τον τρόπο κάπως παίρνουμε μια απάντηση ... που δεν θα μας πληγώσει αύριο , και θα κρατήσει και ανέπαφη την καρδιά μας
ΑπάντησηΔιαγραφήΤις περισσότερες φορές επιδιώκω οι προθέσεις μου να είναι καλές..
ΔιαγραφήΔυστυχώς υπάρχουν και οι στιγμές που πέφτουν οι άμυνες και όπως λες οι φραγμοί ξεχειλώνουν.. και ξεχνάω πως η θέληση ξεκινά από μέσα μου και πως αν δω τον εαυτό μου στον καθρέφτη θα βρω τις άμυνες και τα όρια μου..
Διάβασα κάπου πως είναι σημαντικό να γνωρίζει κανείς πότε μια πράξη του δεν είναι καλή.. τα λάθη μας έχουν την ικανότητα να μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους, αν τα συνειδητοποιήσουμε κ τα αναλύσουμε..
Σε ευχαριστώ για το σχόλιό σου!