Περιπλάνησις...

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ


Δεν είσαι εσύ γι' αυτά, τι σε φορτώνω;
Δεν είσαι για μεγάλες περιπέτειες,
Προσπάθησες να είσαι κάτι άλλο κι ας μην πέτυχε,
Κι ας είδα τη ζωή στην τηλεόραση
ταξίδευα.

εσύ. την ησυχία σου,
το βλέμμα σου στα υπογραμμισμένα
να μη χαθεί εκατοστό.
Παρ' ολ' αυτά,
παρ' όλ' αυτά, σε ευχαριστώ.

το σέβομαι,
ένα περίπατο στο κέντρο, το πολύ,
καμιά φορά στη θάλασσα, ως εκεί.
Παρ' όλ' αυτά,
παρ' όλ' αυτά, μου είναι αρκετό.

εγώ είναι σαν να γύρισα τον κόσμο,
κι ας μη σε κούνησα όσο θέλω απ' τη βολή σου,
κι αν δε σε κούνησα όσο θέλω απ' τη βολή σου.
Με τα καράβια που με πήγαινες να δω,
με τα καράβια που με πήγαινες να δω
ταξίδευα.

κι ας διάβασα τα πάντα στα βιβλία
κι ας ήμουν και δεν ήμουνα στο πλάι σου
κι ας ήμουν και δεν ήμουνα στο πλάι σου

"Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος

Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης"

Φωτογραφικό υλικό κάποιων ημερών σε κίνηση..

Επειδή μου άρεσε αυτό που γράφει ;) 

Θα το πάρω απόφαση πως δε ξέρω να βγάζω φωτογραφίες κινούμενη.. μα την κολόνα δε την είδα; Μα που κοιτούσα, όχι πες μου.. :) Πάντως η θέα πίσω από τον στύλο είναι μαγική..

Ωραίο χρώμα έχει αυτό το φυτό.. ακολουθούσα κινήσεις ξένου φωτογράφου.. 

Σύνταγμα.. Βουλή.. πόσο μου έλειψε η Αθηνούλα!! :)

Επειδή έχω μεγάλη αγάπη στα βιβλία.. ήταν τόσα πολλά, ήθελα μέρες.. 

Πλατεία στο μοναστηράκι με θέα την Ακρόπολη.. αυτή η πόλη είναι μια ομορφιά..

Επειδή κάποιοι δουλεύουν ενώ εγώ έκανα τη βόλτα μου αμέριμνη..  

cha la la... love birds.. η κοπέλα που περπατάει είναι λάθος timing, ενοχλεί και το ζεύγος πουλιών..

Πειραιάς.. πασαλιμάνι.. :))

Στα βραχάκια στον Πειραιά..

Άλλη μία σχεδόν μοναχική περιπλάνηση έφτασε στο τέλος.. τώρα τελευταία μετά από τις περιπλανήσεις μου νιώθω γεμάτη και σίγουρη, δυνατή.. εύχομαι όλοι να νιώθουν έτσι και να βρίσκουν λόγους και αφορμές να κάνουν ευχάριστες περιπλανήσεις..

Πολλές σκέψεις, ατέλειωτο περπάτημα, πολλά κτήρια, κόσμος, θάλασσα... μια βαθιά ολοκλήρωση.. ευχάριστες μέρες και μοναχικές..

Αυτές τις μέρες ήρθε κάποιος από τα παλιά για να μείνει.. είναι κάτι συναντήσεις στη ζωή μας τόσο μαγικές, δυνατές μες στη σιωπή.. δε ξέρω πως συμβαίνει αυτό, μα είναι ένας λόγος να μην ισοπεδώνουμε τίποτα.. Με μερικούς ανθρώπους δεν υπάρχει χρόνος, γνωρίζεις εξαρχής πως ήρθαν για να μείνουν ακόμη και αν δεν μείνουν.. σου εξηγούν τα ανεξήγητα..

Ξέρω, απόψε δε βγάζω νόημα για πολλούς στον κόσμο, μα για τη δική μου ψυχή.. εκπέμπω πυροτεχνήματα!!

Πλησιάζει Αύγουστος... και καλοκαίρι εν θερμώ... καλό κουράγιο και καλές διακοπές...