Ξύπνησα μία φθινοπωρινή μέρα του Οκτώμβρη..και αντιμετώπισα στα όνειρα μου όλους τους φόβους μου..ένα τοπίο γεμάτο τρένα έτοιμα να αναχωρήσουν και εγώ σε ένα σταθμό που δεν ήξερα ποιο ήταν το πιο σωστό να πάρω.Χρειάστηκε να αρχίσω να κλαίω, ώσπου ένας επιβάτης μου μίλησε παραμερίζοντας τον πανικό του. Μου έδειξε ποιο ήταν το τρένο για μια άλλη ζωή. Εγώ ξαφνικά γέλασα γιατί κοίταξα πως κανείς δεν είχε επιβιβαστεί και αναρωτήθηκα.. κανείς δε θέλει μια άλλη ζωή?
Συνειδητοποίησα πως αυτό το τρένο έκανε την πιο τρελή διαδρομή, γι αυτό άλλωστε και ονομαζόταν το τρελό τρένο. Βλέπετε.. σου έπαιρνε όλες τις αναμνήσεις, όλα όσα αγάπησες...τα πάντα. Σε έκανε ένα νέο άνθρωπο,χωρίς να σε βασανίζουν τα λάθη του χθες..κανείς δε το επέλεγε..γιατί τελικά όλοι είμαστε αρκετά ετοιμοι για αυτά που ζήσαμε και θα ζήσουμε, είμαστε αρκετά ικανοί να κρατάμε τις μνήμες μας και να προχωράμε..
Τελικά, αντιλήφθηκα πως δεν ήθελα μια άλλη ζωή..παρά μόνο τη δική μου..έτσι επέστρεψα στο τρένο μου, αυτό σιγά σιγά αναχώρησε και ένα δάκρυ κύλησε από τα μάτια μου.. Κοίτα πόσο πονάνε οι επιλογές μας..
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή διάβασα σχεδόν όλες τις αναρτήσεις σου είναι καλό κάποιες απο αυτές να τις αναδημοσιεύσεις γιατί είναι εξαιρετικές.Ειλικρινά!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα προχωρήσεις μπροστά όμως...
Σ΄ευχααριστώ πολύ!!
ΑΝΤ' ΑΥΤΟΥ σε ευχαριστώ πάρα πολύ για το σχόλιο σου, με τιμάει! Επίσης, με τιμάει που αφιέρωσες χρόνο να διαβάσεις σχεδόν όλες τις αναρτήσεις!
ΔιαγραφήΘα προχωράω μπροστά... να είσαι καλά! Καλό βράδυ! :)