Χριστούγεννα..

Χριστούγεννα.. χρόνια πολλά με υγεία, σε κάθε γωνιά της γης..

Το τραγούδι αυτό επίσης μου αρέσει πολύ.. αγγίζει χορδή..

"Πάρε με μες τη βροχή, να μείνει πίσω του κόσμου η βουή..
Μόνο φίλα με, φίλα με εσύ, αντί τέλος να λέει για πάντα μαζί.."

Ακούγοντας αυτό το τραγούδι, είδα δύο μάτια να αναπολούν τον πόθο της ζωής.. να αναπολούν κάτι που έχασαν.. μετά από αυτή τη συνάντηση με αυτό το βλέμμα.. σκεφτόμουν πως δεν έχει αξία να αφήνεις ούτε μια μέρα να πάει χαμένη.. πρέπει να τη ζούμε, να ζούμε τη στιγμή όπως θέλουμε με όποιον το νιώθουμε και νιώθει και κείνος.. ίσως αύριο να είναι αργά.. ίσως αύριο να είναι αδύνατο να βιώσουμε τη στιγμή με έναν άνθρωπο.. είμαστε τόσο ρευστοί, εύθραυστοι και τόσο αναλώσιμοι..

Τα πάντα φθείρονται.. έτσι και εμείς, έτσι και οι σχέσεις μας.. αλλά.. ίσως αν έχουμε πίστη κάτι να μπορούμε να διορθώσουμε.. βέβαια, ίσως να κάνω λάθος και να μην μπορούμε..

Υπάρχουν κάτι βράδια που πραγματικά με τρομάζει πολύ αυτή η εποχή.. μα τι να κάνω;.. και εσύ δεν είσαι εδώ τριγύρω πια..